در لغت عرب مولا و عبد دو معناي مقابل و لازم و ملزوم يكديگرند و با استفاده از هم معنا مي شوند . مانند هنگامي كه بخواهيم رابطه ي پدري و فرزندي را معنا كنيم - كه قاعدتاً براي تبيين معناي هر يك بايد از ديگري كمك گرفت - مولا كسي است كه خواسته اش برخواست و ميل غلام پيشي بگيرد و مقدم باشد . مولويت ، يعني > براي عبد و بنده اي كه دست به خدمت مولاي خويش است . بنابراين وقتي پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله از مردم بر ولايت و سرپرستي و مولويت ائمه عليهم السلام پيمان گرفته اند ، در حقيقت آنها را ملزم داشته اند كه عبد ائمه عليهم السلام باشند.
امام ، بالله مولاي ماست
بايد توجه داشت كه مفهوم عبد در مقابل خداوند و ائمه عليهم السلام با هم تفاوتي ماهوي دارد خداوند سرپرست ماست ، اما سرپرست مستقل .
ولي و صاحب اختيار ماست ، اما اين ولايت واين حق سلطه و استيلا را كسي به او نداده است . بلكه مستقيماً و ذاتاً اين موقعيت را داراست . اما خداوند متعال مي توان اين مقام را به عده اي از مخلوقات خود بدهد و براي آنها چنين جايگاهي در نظر بگيرد و ولايت و سروري و آقايي آنها را بر ساير مخلوقات مسلم بداند . کناربرکه ی دلم نشستم و نیامدی ......
ادامه مطلبما را در سایت کناربرکه ی دلم نشستم و نیامدی ... دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : 6asadi31 بازدید : 11 تاريخ : پنجشنبه 20 آبان 1395 ساعت: 23:42